Gedicht; Overprikkeling

Het lijkt alsof je stilletjes van de kaart bent verdwenen,
Zwevend uit de tijd.
Geen stemmen, woorden, geluiden komen meer binnen,
De mist trekt op, je bent de weg kwijt.

Alles voelt zo intens en prikkelbaar,
Lichamelijk ben je aanwezig, maar tot niets in staat.
De drukte maakt van jouw geest een slaapwandelaar,
Als een genodigde die te vroeg het feestje verlaat.

Om je heen is het te luid,
Vanbinnen ben je verstild als steen.
Door de ruis komen je hersenen er niet meer uit,
En wanneer je de rust weer vindt, besef je:
Je kunt niet meer tegen de menigte om je heen.

© Liefs Jojo