Gedicht; Heel soms
Heel soms,
komt de leegte onverwacht naar boven,
klopt de heimwee zachtjes aan mijn deur.
Laat de rouw mij in het donker geloven
en wist voor even alle kleur.
Heel soms,
glipt mijn oude leventje naar binnen,
verspreidt zijn schaduwen in elk hoekje van ’t huis,
vult de kamer met vergeten, breekbare herinneringen
en ik voel hoe elke traan teder weer naar boven kruipt.
Maar soms…
dan voel ik ineens weer mijn kracht,
laat ik los,
zet mijn hart open,
en voorzichtig omarm ik mijn nieuwe zelf, die al in stilte op mij wacht.
© Liefs Jojo

1 reactie