Bijkomen

8 december 2024 2 waarderingen 0 reacties

Vanmorgen ben ik vroeg met Puck op pad gegaan nadat ik niet lekker geslapen heb. Mijn hoofd zat namelijk gedurende de nacht nog vol met geluiden, beelden en stemmen van de dag ervoor...

Ik ben begonnen met de opleiding tot hardlooptrainer. Deze opleiding volg ik bij de atletiekunie, en ik volg de bijeenkomsten in Harderwijk, een klein uurtje rijden vanuit Rhenen. Gisteren ben ik om 8:15 weggereden, en om 9:30 begon de 2e cursusdag.

De opleiding is helaas nog niet datgene wat ik er van verwacht heb. Niet zozeer de onderwerpen zijn het probleem, maar de werkvormen waarop de theorie overgebracht wordt zijn niet de mijne. Ook vragen die je stelt worden continu teruggekaatst met het antwoord "wat denk je zelf", en als ik dan aangeef dat ik de vraag niet voor niks stel, dan wordt de vraag doorgekaatst naar andere cursisten, en gaat dit net zo lang door totdat het antwoord een keer geroepen is nadat eerst drie antwoorden niet goed waren.

De opleider praat ook echt hard, en ik denk de hele tijd "doe eens rustig" en "neem me eens 10 minuten mee in een goede uitleg". Gedurende de dag raak ik steeds meer vermoeid, we hebben welgeteld 2 x 5 minuten plaspauze en in 20 minuten moeten we de eigen lunch naar binnen werken. Verder komen we de ruimte niet uit.

Ik prop in de eerste 10 minuten van de lunchpauze 3 x roggebrood en zelfgemaakte soep naar binnen, en snel naar buiten om zelf maar 3 rondjes over de atletiekbaan te rennen. Even in mijn eentje, even geen getoeter aan m'n hoofd, even frisse lucht.

Om half 1 starten we weer, en om 15u stoppen we. Ik loop vermoeid en geïrriteerd en met suizende oren naar buiten, stap in de auto en rij rustig naar huis. Cruise-control aan, rechterbaan, rust in de auto.

Eenmaal thuis zijn mijn ouders er ook. Gezellig om nog even bij te praten. Caroline heeft gelukkig al gekookt, en we eten op tijd. Om 20u zitten we met z'n tweeën rustig op de bank en is de dag wel voorbij om 22:30.

Een onrustige nacht volgt. Dus wat vermoeid stap ik om 7:30 uit bed, en nadat we samen ontbeten hebben trekken we ieder onze hardloopschoenen aan. Caroline gaat met Marleen op pad, en ik neem mijn vriendin (Puck) mee nadat ik haar aangelijnd heb. Ik loop lekker en Puck loopt echt steeds beter mee. Met 4:49/km is het een aardig tempo, en bij thuiskomst is Puck moe van de 21K, en merk ik dat ik meer rust gekregen heb ik mijn hoofd. Ontspanning door inspanning is dus maar weer bewezen.

Avatar van BenjaminBenjamin

Heeft zelf MS

Relapsing remitting MS (RRMS)

Blogt sinds april 2024

Hardlopen met MS

9 volgers

13 blogberichten

Volgende blogpost

Terug naar blog