Van MS patiënt naar ….

gecertificeerd hardlooptrainer. Deze omgekeerde route is het bewijs dat het stereotype beeld dat heerst over mensen met MS niet klopt. Gelukkig komt niet iedereen in een rolstoel, gelukkig hoeft niet iedereen met een stok te lopen, en gelukkig is het dus wel mogelijk om nog een opleiding te volgen, nota bene voor hardlooptrainer, en deze met succes af te ronden. Het gaat niet altijd vanzelf, maar het kan zeker wel. 

Zaterdag 10 mei was het judgement day. Met een tot in detail uitgewerkt voorbereidingsformulier kon het niet meer mis gaan. Een aantal lopers uit Rhenen zijn ook afgereisd naar Harderwijk zodat ik een Proeve van bekwaamheid kon afleggen door een training te geven.

 Eerst volgde een kort gesprek met een vreselijke examinator, daarna 20 minuten loopscholing geven, gevolgd door de eerste 10 minuten van de intervaltraining die ik bedacht had. Daarna volgde weer 15 minuten een 2e gesprek met dezelfde vreselijke examinator, waarna mij de hand werd gereikt en ik werd gefeliciteerd met het behalen van mijn diploma. 

Ik ben nog herstellende van de marathon. Die heeft een flinke roofbouw op mijn lijf geleverd. Voor goed herstel is rust nodig, maar de eerste week in mei hebben we een hele mooie maar best wel zware trekking gemaakt in het Lake District in Engeland.

En afgelopen zaterdag dus ook nog een lange dag met het examen maakt het feest compleet. Ik heb nu (pas) eigenlijk echt tijd om even pas op de plaats te maken. Even mijn hak laten herstellen, even mijn spieren rust geven, even mijn stijfheid verminderen, even tot rust komen en andere dingen doen.

Even helemaal niks…...