Ossencross - een aantal uitdagingen waard!

Zaterdag was ik met drie vriendinnen bij de Ossencross in Hellendoorn. We waren bij de Gooise Vrouwen Bingo en aansluitend was er een feestavond in dezelfde tent. Zo'n uitje brengt voor mij wat uitdagingen met zich mee, maar is zeker de moeite waard!

Voorbereiden

Ter voorbereiding bedacht ik hoe dit voor mij een geslaagd uitje zou kunnen worden. Ten eerste keek ik op de website van de Ossencross waar ik mijn auto kon neerzetten, zodat ik niet zo ver hoefde te lopen naar het festivalterrein. Ten tweede bedacht ik hoe ik genoeg energie zou hebben. Dat betekent overdag rustig aan doen. Wel even een paar uur in de tuin gewerkt in de ochtend, maar 's middags bewust rustig aan gedaan. Ik bedacht ook hoe lang ik er ongeveer zou zijn. De bingo zou mooi op tijd starten, om 17.00 uur. Om 20.00 uur zou de feestavond beginnen. Ik bedacht dat ik tegen 20.00 uur de knollen wel op zou hebben.

Een vriendin appte van tevoren of ze 2 klapstoeltjes mee zou nemen, omdat we misschien wel de hele avond moesten staan. Dat vond ik zo lief! Dat had ik zelf nog niet bedacht, maar vond ik een goed idee!

Het uitje zelf

Puntje bij paaltje was de feesttent al stampvol toen wij aankwamen. Vooraan waren allemaal lange tafels met banken. Het was voor mij ideaal geweest om daar te zitten, maar hier was geen plek meer. We konden uiteindelijk bij een statafel achter in de tent staan. Ik gaf aan dat ik best een tijdje kon staan, die stoelen hebben we maar aan de kant gezet. Dat staan aan de statafel ging ook best. Tussendoor waren wat korte pauzes. Mijn vriendinnen stelden voor om dan even op een bank buiten te gaan zitten. Dat waardeer ik enorm, dat de vriendinnen meedenken. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. En dat was ook wijs, want zodra ik dan ga lopen na een hele tijd gestaan te hebben, merk ik dat het lopen wel beroerd gaat, dat gaat van boemel de boemel en recht lopen lukt niet, dat gaat van links naar rechts. Dat zitten geeft mijn lijf dan wel even rust.

De bingo was gezellig, al was ik blij dat ik geen bingo had! Want als je bingo had, moest je naar voren rennen (rennen, dat wordt 'm niet) en dan een trapje op, zonder leuning (dat wordt 'm al helemaal niet).

Rond 20 uur was de bingo afgelopen en gingen we buiten op een bank zitten. Het was zo gezellig om bij te kletsen met de vriendinnen en voor mij zo goed te doen, omdat ik lekker kon zitten, dat ik nog ben gebleven tot een uur of 22.30 uur.

Het lopen over het festivalterrein (lees weiland) om wat te drinken of te eten te halen was wel lastig. Als ik een tijd gezeten heb, ben ik enorm stijf in mijn heupen en benen. Ook loop ik slingerend, van links naar rechts, zoals ik al aangaf. Het lukt me sowieso niet om in een rechte lijn vooruit te lopen, zeker niet op zo'n terrein. Ik dacht: 'De mensen zullen wel denken dat ik dronken ben.' Dat vind ik wel vervelend, maar dat probeer ik me maar niet aan te trekken.

Op de terugweg naar de auto kreeg ik een opmerking naar mijn hoofd geslingerd: 'Niet te veel zuipen, hè?!' Kijk, daar had je het al! 'Nee hoor!', schreeuwde ik vrolijk terug. En toen heb ik die opmerking maar naast me neergelegd.

De dag erna

De dag na het uitje is het de vraag wat het uitje met mijn lijf en mijn energielevel heeft gedaan. Ik heb al met al toch lang gestaan en heb veel prikkels gehad. Ik had de dag erna vooral last van mijn benen, zware benen. De vermoeidheid viel mij mee. Ik heb wel bewust extra rust genomen. Anders kan ik er nog een aantal dagen van nagenieten.

Al met al was het uitje met mijn vriendinnen hartstikke leuk! Ik kijk er met een goed gevoel op terug! En dat is de uitdagingen zeker waard.