Kort lontje

Sinds de zomervakantie, eigenlijk sinds eind zomervakantie, heb ik nogal eens een kort lontje en ben ik regelmatig erg moe. Eerst had ik dat zelf niet eens zo in de gaten. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik weleens een sneer uitdeelde naar mijn kinderen en daar baalde ik dan van. Of ik kreeg een opmerking waardoor ik wist, oh ik doe weer kortaf.

Een aantal weken geleden bedacht ik dat het beter voor mij zou zijn om wat minder te gaan werken. De zorg voor mijn vier kinderen, het werken en daarbij mijn MS vragen te veel van mij. Als ik 'geen kind of kuken' had gehad, zou ik naast mijn werk genoeg rust kunnen nemen, maar thuis moet ik eigenlijk ook altijd aan staan. Eerst bedacht ik dat het misschien beter zou zijn om wat minder uren per dag te gaan werken. Ik werk maandag, dinsdag en donderdag van 9 tot 15.30 uur. Misschien gaan werken tot 14.00 uur? Maar gaat me dat meer energie opleveren? Dan heb ik de knollen eigenlijk al op. Kort daarna sprak ik met een collega over mijn situatie. Zij adviseerde mij om een dag minder te gaan werken. Dan kun je echt een dag rustig aan doen, opladen. Ik was heel blij met dat gesprek, want dat lijkt me inderdaad beter, meer zoden aan de dijk zetten.

Nadat ik dat zo uitgedacht had, moest ik het nog bespreekbaar maken thuis en op mijn werk. Dat vond ik best lastig. Moet ik wel minder gaan werken? Komen we dan financieel nog wel rond? Krijgen de kinderen die ik individueel op mijn werk, een basisschool, begeleid dan nog wel genoeg aandacht? Ik werd weleens 's morgens wakker en dacht in paniek 'Moet ik dat wel doen, een dag minder werken?'

Gelukkig kreeg ik alleen maar positieve reacties. Mijn man had wel gemerkt dat het me de laatste tijd allemaal te veel was. Mijn schoonmoeder had wel gezien dat ik altijd zo moe uit mijn werk kwam, maar ja dat wilde ze me niet steeds zeggen. Op mijn werk was er begrip. Ik kreeg het advies dit met de bedrijfsarts te bespreken waarmee ik een aantal weken daarna toch een gesprek had. Ik heb nu bijna een jaar 4 uur ziekteverlof, eerder werkte ik ook nog 4 uur op de vrijdag. Vandaar dat ik al regelmatig bij de bedrijfsarts kom.

Een week voor de herfstvakantie had ik het gesprek met de bedrijfsarts. Ik zag er wel wat tegenop. Zou ze erin meegaan dat ik een dag minder wilde gaan werken? Gelukkig was het een goed gesprek met veel begrip. Vanaf komende maandag, de maandag na de herfstvakantie, werk ik niet meer op maandag. De gedachte alleen al geeft me heel veel rust.