Ontstekingsbevorderend voedsel kan bij MS, multiple sclerose, op de lange termijn leiden tot depressie en angst. Dat ontdekten wetenschappers na een onderzoek van 10 jaar waarbij ze het dieet en de psychische klachten van mensen met MS onderzochten.
Bij MS kunnen plotseling ontstekingen ontstaan in de hersenen en het ruggenmerg. Bepaalde voeding zorgt er mogelijk voor dat die ontstekingen, en daarmee ook klachten, erger worden.
De onderzoekers volgden ruim 200 mensen met MS gedurende 10 jaar en hielden hun eetpatroon bij. Ze hielden hiervoor het dieet van de deelnemers naast de zogenaamde Dietary Inflammatory Index. Dit is een lijst van voedingsmiddelen die tot ontstekingen kunnen leiden. Daarnaast vulden de deelnemers vragenlijsten in over depressie, angst en vermoeidheid.
Uit het onderzoek bleek dat een ontstekingsbevorderend dieet vaak samenging met meer depressie- en angstklachten, maar niet met vermoeidheid. De onderzoeksgroep zag dit verband vooral bij een langdurig dieet van ontstekingsbevorderend voedsel, en niet op de korte termijn.
> Wil je meer lezen over dit onderzoek? Dit kan op MS.nl.
Als volwassenen de diagnose MS krijgen, zijn ze vaak tussen de 20 en 49 jaar. Een leeftijd waarop ze nog volop werken. Toch stoppen veel mensen binnen een paar jaar na de diagnose met werken. In deze Nederlandse studie kijken onderzoekers naar de invloed die de diagnose MS heeft op veranderingen op het werk.
Stamceltherapie is een behandeling voor mensen met MS. Deze behandeling werkt het beste bij mensen met relapsing remitting MS. Maar soms werkt de behandeling niet goed. Zweedse onderzoekers wilden weten of ze konden voorspellen bij wie de therapie wel of niet goed werkt.
Veel mensen met MS ervaren seksuele problemen. Die problemen komen vaak samen voor met andere MS-klachten. Dat blijkt uit verschillende onderzoeken naar seksualiteit bij MS.
De leeftijd waarop iemand MS krijgt, lijkt invloed te hebben op het verloop van de ziekte. Dat is de conclusie van een groep wetenschappers die medische gegevens van meer dan 1000 mensen onderzochten. Dit waren gegevens van mensen die zenuwschade of een eerste schub hebben gehad.