Gedicht de Reis

Na de diagnose begint de reis met kilometers spoor naar bestemming onbekend.
Angstig maar dapper stap je in.
Vanaf heden niet meer gezond maar een MS-patiënt.

Overgelaten aan het lot,
heb je geen idee wat jouw volgende halte zal zijn.
Wordt het een terugval? Een uitval?
Littekens in jouw ruggenmerg of littekens in jouw brein?

Moedig maar onzeker ga je maar door.
Probeer je van de goede dagen te genieten,
die jou afleiden van het spoor.

Het spoor van perron naar perron,
want dat doet deze horrortrein.
Een onzekere rit, vergezeld van een spook.
Geen bestemming, geen eindtermijn.

© Liefs Jojo