29 - Schrijven als Tegengif

De zomer is nu echt voorbij. Ik voel het aan alles: het mooie weer maakt plaats voor de herfst. Toch mag ik niet klagen, want mijn wens voor een Indian Summer is zeker uitgekomen! September en zelfs de eerste dagen van oktober waren heerlijk warm en zonnig. 

Helaas brengt de herfst voor mij niet alleen meer fysiek ongemak, maar heeft het ook impact op mijn dagelijkse routine. Nog steeds sport ik driemaal per week binnen, maar ik pak ook graag de fiets voor een flinke ronde door de groene omgeving hier. Met de toenemende kans op regenbuien in de herfst, wordt het afwachten hoe vaak dat nog lukt. Ik wil natuurlijk graag naar buiten, maar fietsen in een regenpak is toch een heel ander verhaal dan een wandeling met een paraplu. 

Omdat het buiten minder uitnodigend wordt, zit ik nu meer aan huis gekluisterd en moet mijn zoektocht naar zingeving de 'wintermodus' in. Gelukkig kan ik snel schakelen en heb ik genoeg te doen. Mijn derde boek is bijna klaar! De focus ligt nu op de laatste fase: het controleren van spel- en grammaticafouten en het vlot trekken van zinnen. 

Tijdens mijn loopbaan heb ik altijd veel geschreven, maar dat waren vooral zakelijke teksten zoals adviezen en gespreksverslagen. Twee jaar geleden, nadat ik merkte hoe makkelijk en met hoeveel plezier ik dit blog schreef, besloot ik 'echte' boeken te gaan schrijven. Ik koos direct mijn favoriete genre: Sciencefiction en post-apocalyptische thrillers. 

Het schrijven gaat me zo goed af dat ik mijn derde boek nu al afrond, een stap die ik met mijn eerste twee boeken nog moet maken (redactie en afronding). 

Ik geef toe, mijn verhalen zijn behoorlijk neerslachtig en negatief over de toekomst. Dit staat in schril contrast met mijn eigen, positieve kijk op het leven! De duistere thema's zijn dan ook vooral gebaseerd op de diverse, dreigende situaties die momenteel wereldwijd spelen. Ik praat hierover geregeld met vrienden: de wereld verandert en ik geloof niet ten goede. 

Ik ben altijd benieuwd naar hoe anderen over bepaalde kwesties denken; hun soms afwijkende visie biedt voedingsstof voor mijn boeken. Een aantal kritische familieleden heeft al conceptversies van mijn werk gelezen. De eerste reacties zijn positief, en de opmerkingen die ze gaven zijn erg bruikbaar. Ik kan zeker uit de voeten met hun feedback. 

Schrijven doet me ontzettend goed! Mijn blog dient als een perfecte uitlaatklep, terwijl ik in mijn boeken al mijn fantasie en creativiteit kwijt kan. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: probeer het ook eens! Misschien lukt het jou ook om dingen 'van je af te schrijven', en je hoeft het niet eens te publiceren. 

Zelf deel ik mijn verhalen wel, via dit blog en via de podcast MS Openhartig die ik samen met Bram maak. Maar nogmaals, schrijven is een fantastische uitlaatklep op zich, waar het uiteindelijk toe leidt, is minder belangrijk. Hoewel ik in eerste instantie niet de intentie had om mijn boeken uit te geven, sluit ik niet uit dat het ooit nog gebeurt. 

De zomer is dus voorbij, maar gelukkig staat er in oktober en begin november weer veel leuks in de agenda! Er zijn een paar gezellige etentjes met vrienden gepland en zelfs een heuse familiereünie. Dit komt precies op het juiste moment, want het vult de leegte die ontstaat nu het buitenleven minder wordt. Ik kijk vooral uit naar deze afspraken, omdat ik dan echt helemaal mezelf kan zijn. Zoals ik eerder al aangaf, heeft het me veel gebracht om duidelijkheid te scheppen over wat de MS met me doet. Dit heeft geresulteerd in begrip in plaats van medelijden en uitdagingen in plaats van beperkingen. 

En alsof het zo moet zijn, was mijn recente controle bij de neuroloog erg positief, een fijne bevestiging nu ik de positieve kant van het open zijn over MS begin te ervaren.  Ik heb een nieuwe fiets gekocht. Het is (nog) geen driewieler, maar wel een model met een lage instap. De zoektocht was lastig, vooral vanwege mijn lengte (1.94 meter), wat het aanbod al flink beperkt. Nu ik gedwongen meer binnen ben, komt dit goed uit: Het sportaanbod op televisie, met name voetbal, is weer enorm. En de streamingdiensten staan vol met nieuwe series en films. 

Tijdens de koude maanden ben ik ook vaker in de keuken te vinden, waar ik de tijd neem voor wat stevigere en uitgebreide winterse gerechten. Die stevige winterse kost is een fijne traktatie, maar herinnert me er wel aan dat de nodige lichaamsbeweging in de sportzaal extra belangrijk wordt, nu het fietsen door het weer minder lukt.