[3] De eerste symptomen

In de vorige blog schreef ik over de eerste aanraking met MS tijdens mijn studententijd.

Daarna bleef het een aantal jaren rustig tot plots de eerste symptomen zich aandiende.

Op dat moment werkte ik veel, heel veel, té veel. Hoge werkdruk, veel stress en amper rust. Ik denk zeker dat dat de hele boel wel wat getriggerd of versneld heeft.

In september 2009 had ik ineens een verdoofd linkerbeen. Aangezien ik zwaar fysiek werk deed, leek het mij en ook de huisarts helemaal logisch dat dat er iets mee te maken had. Hernia/zenuw geprikkeld, dat was zowat het vermoeden. Dus een tijdje rust en verder werd er weinig aandacht aan besteed. Er werd een RX gemaakt maar niks gevonden. Het zou vanzelf wel weer beter gaan.

Tot ik in december van datzelfde jaar 's morgens met mijn rechterhand een glas uit de kast nam dat gloeiend heet aanvoelde. Maar ik had niet net de afwas gedaan. Dus er klopte iets niet. Met de andere hand geprobeerd, alles normaal. Weinig tijd om er bij stil te staan want ik moest aan het werk.

Doorheen de dag echter werd het gloeiende gevoel in mijn hand steeds erger en begon het zich uit te breiden over mijn hele rechterkant. Toch maar de huisarts gebeld of ik 's avonds kon langsgaan want intussen rinkelde er bij mij wel wat alarmbellen; dit voelde helemaal niet ok.

Net voor ik moest vertrekken naar de huisarts, kwam ik er nog achter dat ik de temperatuur van water met die hele zijde niet meer kon voelen. Ik herinner me nog heel goed hoe vreemd en vooral hoe eng dat voelde. Je hand of voet onder water houden maar geen flauw idee hebben of dat het koud of warm is. Alsof het signaal niet aankwam in mijn hersenen (wat wellicht ook effectief zo was).

En opeens was er het besef. Ik hoor het mezelf nog zeggen 'Ik zal toch geen MS hebben? Nee, tuurlijk heb ik geen MS, ik wacht maar even af wat de huisarts zegt.'

Helaas pakte dat anders uit...
Daarover meer in de volgende blog.