Blog; Micro-pauzes leren nemen, mijn les in niet “te ver gaan”

0 reacties 26× gelezen 4 waarderingen 11 oktober 2025

Sinds ik MS heb, ben ik op een heel andere manier naar mijn energie gaan kijken. Ik herken het vastberaden gevoel: “Nog even… ik maak dit nog af…” En dan, ineens, is het te laat. De vermoeidheid slaat toe als een muur. Zeker omdat ik niet alleen voor mezelf moet zorgen, maar ook o.a. mantelzorger ben voor mijn partner die ernstig ziek is, weet ik hoe verleidelijk het is om altijd maar door te gaan. Lang heb ik gedacht dat ik gewoon sterker moest zijn. Inmiddels heb ik geleerd dat zachtheid veel krachtiger is. En dat is precies waar micro-pauzes mij bij helpen.

Wat zijn micro-pauzes voor mij?

Micro-pauzes zijn kleine ademtussendoortjes van 1 tot 5 minuten. Geen grote rustmomenten of middagdutjes, maar mini-pauzes verspreid over de dag. Ze lijken onbenullig, maar juist die korte momenten helpen mijn zenuwstelsel kalmeren en voorkomen dat ik “over het randje” ga.

Mijn favoriete micro-pauzes:

Heel even de ogen sluiten en drie keer diep ademhalen
Een kop thee drinken zonder telefoon
Mijn schouders rollen of zachtjes rekken
Gewoon zitten… niets moeten

Waarom ik ze nodig heb (en jij misschien ook)

Vermoeidheid is onvoorspelbaar. Je voelt je prima, tot je ineens compleet leeg bent. Door bewust korte pauzes te nemen, merk ik dat ik:

Minder instort aan het einde van de dag
Beter herstel
Minder prikkels ervaar
Meer grip houd op hoe ik mij voel

Micro-pauzes zijn voor mij geen luxe meer, maar zelfbescherming. Een vorm van vriendelijkheid naar mijn eigen lichaam.

Hoe ik merk dat ik over mijn grens ga

Lange tijd zag ik de signalen niet. Nu let ik op kleine alarmbellen:

Mijn zicht wordt wazig
Ik begin te zuchten zonder het door te hebben
Mijn schouders zitten vast of kaken zijn gespannen
Ik denk: “Ik maak dit nog even af, dan mag ik rusten…”

Dat zijn voor mij de momenten waarop ik niet moet doorgaan, maar juist moet stoppen.

Hoe ik micro-pauzes inplan (ja, soms met een timer)

🕒 Herinneringen instellen
Mijn telefoon trilt elke 45 minuten: “Adem even.”

🌿 Kleine rituelen maken

Thee = pauze
Badkamer = schouders los
Wachten = ogen sluiten

🔁 Pauzeren vóór de crash
Niet wachten tot ik moe ben. Pauze nemen wanneer ik denk dat het nog niet hoeft. Dat is moeilijk, maar goud waard.

Kleine ideeën voor grote impact (1–5 minuten)

1 min Ogen dicht, 3 ademhalingen
2 min Glas water, frisse lucht
3 min Nek en schouders rollen
5 min Stilte of zachte muziek

En als ik het vergeet? (wat vaak gebeurt)

Ik ben mens. Jij ook. Soms helpt:

Een post-it: “Stop even.”
Een vriend of partner die vraagt: “Pauze?”
Gewoon een wekker of kalendermelding op je telefoon die zacht zegt: “Me time…”

Ik hoef niets eerst ‘verdiend’ te hebben om te mogen pauzeren. Jij ook niet. Micro-pauzes hebben me geleerd dat goed voor jezelf zorgen geen groot project is, het begint gewoon met even lief zijn voor jezelf.

Als jij vandaag één extra micropauze neemt, dan heb je niet stilgestaan… je hebt voor jezelf gezorgd. En dat is misschien wel de grootste stap die je kunt zetten.

Liefs Jojo