Blog 38: Biologische leeftijd

Gisterenavond naar een bijeenkomst geweest van de MS vereniging regio Limburg-Zuid.

Alweer???

Jazeker, het moet niet gekker worden, binnen 2 weken naar 2 bijeenkomsten.

Eerst de nationale MS dag en nu bijeenkomst van de regio.

Heel erg waardevol en een ontmoeting van bekenden, of nieuwe bekenden, of oude bekenden die geen bekende meer willen zijn...............nee geintje.

Maar toch is het wel stiekem toch een beetje een kneuzenkermis, ik bedoel er zijn veel zieke mensen bij elkaar en ben je niet ziek dan ben je toch ziek dat je naar een bijeenkomst van MS-ers komt.

De grote uitzondering zijn natuurlijk onze mantelzorgers die laat ik buiten elke verdenking van......... ze zijn onmisbaar.

Omdat ikzelf MS heb geeft dat me een klein excuus om het woord kneuzenkermis te noemen.

En het grootste excuus is, dat ik de grootste kneus eruit ben.

Sterker nog ik zit me hier op te winden, te ergeren, mezelf uitmakend voor de grootste mislukking ooit.

Waarom?

Omdat ik dit verhaal nu voor de derde keer typ.

Bij mijn eerste poging druk ik per ongeluk de pagina weg en uiteraard tussendoor niet opgeslagen.

Nu ook nog niet dus dat ga ik nu effe doen.

De tweede en derde keer, omdat ik door die fu***k*ing ziekte meer dan de helft onhandig op de toetst druk naast de toetst die ik poogde te raken.

Wat dus resulkteerd (duit bedioel ik dus) het is drie toetsen drukken en dan minimaal 2 keer op backspace vervolgens weer een poging tot het fabriceren van een samenhangend verhaal met juist getyuopte woorden grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Oftewel het typen van een blog gaat met bloed zweet en tranen.

Daarbij worden er de nodige irritante opmerkingen gemaakt, door wat men voorheen mijn gezinsleden noemde.

Ze zijn zeker niet ondersteunend of motiverend en het ontbreekt hen van enige vorm van inlevingsvermogen of sympathie.

Opmerkingen zoals, "gaat het schat", "zal ik typen dan hoef jij alleen maar te dicteren" of nog erger "wat vervelend voor je, neem dan even pauze en ga je straks door".

Erg irritant dus.

En ik ben niet gek; "dicteren en dan typ ik wel," aldus mijn vrouw.

Dan kan ik elke zin gaan uitleggen, wat ik ermee bedoel (inhoud en context) en dan voel ik de bui alweer hangen.

Weer 3 maanden geen seks, ik dacht het niet.

Ik typ wel 10 keer.

Zoals gebruikelijk dwaal ik een heel klein beetje af, waar was ik?

Oja, de bijeenkomst van ons volk der zieken, mijn lotgenoten.

Gisterenavond was ik in Doenrade, er werd gesproken door 2 neurologen van het MS centrum Zuyd.

De onderwerpen waren een terugkoppeling ECTRIMS 2025 en ouderen / ouder worden met MS.

De eerste neuroloog (naam is bekend bij de redactie 🤷‍♀️) gaf een terugkoppeling van het grootste congres wat er is m.b.t. MS

MS centrum Zuyd was goed vertegenwoordigd en was een voorname speler in de mondiale wereld van MS.

Dat het plaatsvond in Barcelona was natuurlijk een prettige bijkomstigheid 😁

Maar goed de terugkoppeling was erg interessant, goed om te horen dat er in de wereld hard gewerkt wordt en veel onderzoek plaatsvind.

Maar tussen ons, ook wel een beetje saai, vermoeiend en moeilijke kost.

Gelukkig maakte de neuroloog de vertaalslag naar het Nederlands en werd met regelmaat het onbegrijpelijke begrijpelijk gemaakt.

Trouwens deze neuroloog wordt mijn nieuwe behandelaar daar mijn huidige nbeuroloog het zo nodig vinsd om met pemnsieon te gaan. (ik word hier zo moe van), als ik elke keer een euro kreeg voor het aanslaan van de backspace toets dan ...... ach ja laat maar ik krijg toch niks ervoor.

Pensioen pffffffff, nou ja hij heeft het verdiend.

Nee zonder gekheid, de professor mag gaan genieten van zijn pensioen nog heel lang hoop ik.

Ik kijk wel uit naar de samenwerking met mijn nieuwe neuroloog, in ieder geval heeft hij bewezen, maaky hij de indruk kennis van zaken te hebben en dat is toch meegenomen.

Toen was er een moment van pauze, broodnodig (althans voor mij).

De bijeenkomst was, zoals gebruikelijk, prima verzorgd door de vrijwilligers van regio Limburg-Zuid. Complimenten!!!

Het tweede praatje ging over het ouder worden met MS en het ouder worden door MS.

Kalender leeftijd versus biologische leeftijd.

Dat het niet slim is om te roken, overgewicht te hebben en niet te bewegen, dat weet iedereen ondertussen wel.

De neuroloog gaf daarbij ook meteen aan dat het niet roken iedereen zelf in de hand heeft en dat het zin heeft om op elk moment / leeftijd te stoppen want dat heeft altijd een positieve werking / effect.

Overgewicht en bewegen is natuurlijk moeilijker, zeker bij MS.

Dus hier zal op individuele basis vooral naar gekeken moeten worden.

Maar elke vorm van bewegen al is het maar een heel klein beetje dan is het meegenomen, en heeft het een positief effect.

Al met al geen echt leuk praatje maar helaas wel iets waarmee we geconfronteerd gaan worden of al mee worden.

Al met al een prima avond!!

Als ik naar huis ga en door de zaal loop, besef ik me dat ik waarschijnlijk als een van de weinige met een toch redelijk positief gevoel naar huis ga.

90% van de aanwezigen schat ik toch wel op een 60+ kalenderleeftijd in.

En dan hebben we het nog niet over de biologische leeftijd, en het hebben van MS heeft nou bepaald niet een positieve bijdrage aan je biologische leeftijd.

Sterker nog de biologische leeftijd knalt omhoog door de MS en als je daar dan ook nog een overgewicht bij hebt, niet beweegt, rookt, drinkt (overmatig, 1 glaasje wijn per dag is absoluut niet erg)

Dus ik met mijn 49 jaar (yesss), bmi van 23, veel fietsen en 2x per week fysio (kracht en balans) zit toch wel aan de goede kant van de lijn biologische leeftijd.

Dus met een redelijk goed gevoel naar huis.

Op de weg naar huis maak ik mijn plan van aanpak, deze bijeenkomst moet ik toch op een of andere manier in mijn voordeel gebruiken.

Als ik thuis kom, dan komt onherroepelijk de vraag; hoe was het?

En dit geeft kansen.

Zoals gezegd gebeurt en ik sta in de woonkamer en krijg net de vraag der vragen.

"Nou, de avond was best positief", zeg ik en vertel over de avond maar geef speciaal aandacht aan de biologische leeftijd.

"Dus ik zit aan de goede kant en weet je wat de neurologen benadrukten"?

"Ik, denk dat jij me dat nu gaat vertellen", zegt mijn vrouw die al aanvoelt waar het naar toe gaat.

Nou seks, heel veel seks, heeft een hele positieve bijdrage aan het zo laag mogelijk houden van je biologische leeftijd.

En aangezien jij van me houdt, wij getrouwd zijn (al super lang, althans zo voelt het) is het dus je echtelijke plicht om hieraan mee te werken.

Mijn vrouw kijkt me aan alsof ze van haar bezem is afgevallen.

"Nou, dat wil ik wel doen" zegt ze.

Huh? ik weet bijna altijd wel iets zinnigs te antwoorden maar nu ben ik wel enigszins met stomheid geslagen.

Als jij je biologische leeftijd zo laag mogelijk wilt houden en als ik daar een positieve bijdrage aan kan leveren dan doe ik dat schat.

Euhhh, is dit mijn vrouw? Ik ga even buiten kijken of er niet meer bezems staan, of er geen geheime bijeenkomst is en iemand de gedaante van mijn vrouw heeft overgenomen.

Maar nee, alle alarmbellen gaan ondertussen af bij me, hier klopt iets niet.

Mijn vrouw gaat verder, ik wil graag aan mijn echtelijke verplichtingen, zoals jij dat noemt, voldoen.

Op maandag, woensdag en vrijdag wil ik hier graag gehoor aan geven.

Het komt niet vaak voor, in mijn beleving dan, maar mijn vrouw heeft me hier schaakmat gezet.

Die drie dagen zijn mijn fietsdagen, de heilige der heilige dagen.

Ik heb gevochten, gemoord, verbintenissen aangegaan die me zullen achtervolgen tot mijn dood, gehuild, gelogen, elke persoonlijkheidsstoornis aangenomen die er is, om deze drie dagen heilig te krijgen.

Geen enkele feestdag, verjaardag of noem maar op dag is belangrijker dan de fietsdagen.

En nu wordt ik hiermee verslagen.

Het wordt stil, heel stil.

De aarde stopt met draaien, de bloemen verwelken, al het leven op aarde en daarbuiten stopt.

Totaal gedesillusioneerd, depressief, klaar voor 113 verlaat ik het strijdtoneel.

Ik ben gebroken, ik dacht dat MS erg was maar dit ........

Als ik in bed gekropen ben, niet meer in staat op te lopen, adem halen lukt nog net.

Komt mijn vrouw naast me liggen, ze kruipt tegen me aan en zegt zachtjes, wat was dat met die biologische leeftijd waar ik je mee kan helpen 😍

Ik heb toch wel een lieve, meelevende, aardige en zorgzame vrouw, de beste op deze wereld 😍
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nou, poepoe na bloed zweet en tranen is deze blog af, het heeft wat typ werk gekost.
Maar het is af.
Nu heb ik eens een andere aanpak genomen en elke regel apart neergezet.
Maakt dit het makkelijker om te lezen?
Positief of negatief?
Laat me weten wat het beste is om de volgende keer te gebruiken.
Dan een kerstverhaal of iets wat erop lijkt.

Fijn weekend allemaal

gr Pieter